Wioska liptowska Važec jest jedną z nielicznych, które mogą pochwalić się własnym muzeum, które jest tutaj uznawane za coś wyjątkowego. W pomieszczeniach domu rodzinnego Jána Kováča powstało Muzeum Tradycji Ludowych. Jest to jego prywatna kolekcja, która dokumentuje życie w Ważcu na przestrzeni ostatnich stuleci. Kiedy Ján Kováč był małym chłopcem, to chodził paść woły, był już wtedy zafascynowany dzwonkami, paskami i kulturą ludową. Zawsze chciał mieć ten najpiękniejszy. Ta pasja towarzyszyła mu przez całe życie, zawsze marzył, aby swój pasek i dzwonki przechowywać na honorowym miejscu w swoim domu.
Kolekcję zaczął tworzyć przed dwudziestoma dwoma laty w domu rodziców, dawnym murowanym dworze szlacheckim wybudowanym w 1760 roku. Dwór kupił jego pradziadek Matej Kováč, gdy wrócił z Ameryki po I wojnie światowej. Mieszkał w tym domu przez 40 lat, ale później wraz z żoną wybudowali dom i wyprowadzili się. Zamiar stworzenia kolekcji w dworze szlacheckim powstał dopiero przed przejściem na emeryturę, a po dwóch latach gromadzenia kolekcji otworzyli muzeum. Pierwszymi eksponatami z jego zbiorów były narzędzia pracy rolnika, które miał po swoim ojcu. Następnie skupił się na rzemiosłach używanych przez mieszkańców Važca w życiu codziennym. Znajdują się tutaj narzędzia tkaczki, szewca, krawca męskiego i kuśnierza, kowala, stolarza, garncarza, powroźnika, a także wyposażenie bacówki. Zbiory dokumentują życie w Ważcu, znajdują się tutaj także zdjęcia z epoki, wpisy do ewidencji działalności gospodarczej, zapisy i wpisy rzemieślników, ale także makieta wsi Ważec pochodząca sprzed spalenia, którą wykonał Milan Bartko u Pafki. Można zobaczyć wyposażenie domu, oryginalne pierzyny z Ważca, skrzynie, ubrania. „Najbardziej doceniam oryginalny strój panny młodej i panna młodego, skrzynie, które panny młode przyniosły do swojego nowego domu. Najstarsza pochodzi z 1781 r. z oryginalną dekoracją i imieniem panny młodej” – powiedział Ján Kováč. Ewenementem jet także maszyna, która napędzała zegar na wieży w kościele ewangelickim. Zegar został odrestaurowany w 1912 roku.
Historia pana Kováča przeniesie zwiedzających myślami do minionego wieku, zwiedzający poczują powiew autentyczności, ożyją historie rzemieślników z Ważca, rzeźbiarzy, pasterzy, ale także tradycyjne zwyczaje w Važcu. Życzę, aby ten zapał dla tradycji i historii prawie osiemdziesięcioletniego entuzjastycznego kolekcjonera trwał długo.
Opis fotografii:
Tradycyjna odzież panny młodej z Ważca: wianek, koszula, spódnica szafranowa, sukienka (fartuch), puatky, łańcuszek (góralki), chustka (narzuta). Tradycyjna odzież pana młodego z Ważca: spodnie, koszula, pasek, kapelusz.
Opisz swoje doświadczenie